Перевод: с польского на русский

с русского на польский

podjąć pieniądze

  • 1 podjąć

    глаг.
    • поднять
    • предпринимать
    • предпринять
    • принимать
    • принять
    * * *
    pod|jąć
    \podjąćejmę, \podjąćejmie, \podjąćejmij, \podjąćjęty сов. 1. поднять;
    2. предпринять, начать;

    \podjąć inicjatywę выступить с инициативой; \podjąć próbę предпринять попытку;

    3. принять, взять на себя;

    \podjąć zobowiązanie принять (взять на себя) обязательство; \podjąć pieniądze получить деньги;

    4. подхватить;

    \podjąć rozmowę подхватить разговор;

    5. принять; угостить;
    \podjąć lampką wina kogoś устроить небольшой приём в честь кого-л.
    +

    1. podnieść 2. przedsięwziąć, rozpocząć, 4. podchwycić 5. ugościć, poczęstować

    * * *
    podejmę, podejmie, podejmij, podjęty сов.
    1) подня́ть
    2) предприня́ть, нача́ть

    podjąć inicjatywę — вы́ступить с инициати́вой

    podjąć próbę — предприня́ть попы́тку

    3) приня́ть, взять на себя́

    podjąć zobowiązanie — приня́ть (взять на себя́) обяза́тельство

    podjąć pieniądze — получи́ть де́ньги

    4) подхвати́ть

    podjąć rozmowę — подхвати́ть разгово́р

    5) приня́ть; угости́ть

    podjąć lampką wina kogoś — устро́ить небольшо́й приём в честь кого́-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podjąć

См. также в других словарях:

  • podjąć — dk Xc, podejmę, podejmiesz, podejmij, podjął, podjęła, podjęli, podjęty, podjąwszy podejmować ndk IV, podjąćmuję, podjąćmujesz, podjąćmuj, podjąćował, podjąćowany 1. «podnieść z ziemi, unieść w górę, ująć, chwycić, dźwignąć» Podjąć słuchawkę… …   Słownik języka polskiego

  • kasa — ż IV, CMs. kasie; lm D. kas 1. «skrzynka lub szafa żelazna przeznaczona do przechowywania pieniędzy, papierów wartościowych, kosztowności itp.» Kasa ogniotrwała, pancerna. 2. «zawartość kasy; pieniądze, fundusz, kapitał» Obliczyć, sprawdzić kasę …   Słownik języka polskiego

  • bank — m III, D. u, N. bankkiem; lm M. i 1. «przedsiębiorstwo przeprowadzające operacje pieniężne, głównie kredytowe, np. przyjmowanie wkładów od klientów, zaciąganie pożyczek w innych bankach, udzielanie kredytów, emitowanie banknotów, obligacji i in.; …   Słownik języka polskiego

  • konto — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kontoncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dwustronny rachunek w księgowości rejestrujący wpływy i wydatki pieniężne {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podejmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, podejmowaćmuję, podejmowaćmuje, podejmowaćany {{/stl 8}}– podjąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, podejmę, podejmie, podejmij, podejmowaćjął, podejmowaćjęli, podejmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

  • wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

  • rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

  • broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… …   Słownik języka polskiego

  • operacyjny — przym. od operacja (zwykle w zn. 1, 2 i 5) a) w zn. 1: Stół operacyjny. Blok operacyjny. Sala operacyjna. Siostra operacyjna. Zabieg operacyjny. Leczenie operacyjne. Operacyjne usunięcie pęcherzyka żółciowego …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»