-
1 podjąć
глаг.• поднять• предпринимать• предпринять• принимать• принять* * *pod|jąć\podjąćejmę, \podjąćejmie, \podjąćejmij, \podjąćjęty сов. 1. поднять;2. предпринять, начать;\podjąć inicjatywę выступить с инициативой; \podjąć próbę предпринять попытку;
3. принять, взять на себя;\podjąć zobowiązanie принять (взять на себя) обязательство; \podjąć pieniądze получить деньги;
4. подхватить;\podjąć rozmowę подхватить разговор;
5. принять; угостить;\podjąć lampką wina kogoś устроить небольшой приём в честь кого-л.+1. podnieść 2. przedsięwziąć, rozpocząć, 4. podchwycić 5. ugościć, poczęstować
* * *podejmę, podejmie, podejmij, podjęty сов.1) подня́ть2) предприня́ть, нача́тьpodjąć inicjatywę — вы́ступить с инициати́вой
podjąć próbę — предприня́ть попы́тку
3) приня́ть, взять на себя́podjąć zobowiązanie — приня́ть (взять на себя́) обяза́тельство
podjąć pieniądze — получи́ть де́ньги
4) подхвати́тьpodjąć rozmowę — подхвати́ть разгово́р
5) приня́ть; угости́тьpodjąć lampką wina kogoś — устро́ить небольшо́й приём в честь кого́-л.
Syn:
См. также в других словарях:
podjąć — dk Xc, podejmę, podejmiesz, podejmij, podjął, podjęła, podjęli, podjęty, podjąwszy podejmować ndk IV, podjąćmuję, podjąćmujesz, podjąćmuj, podjąćował, podjąćowany 1. «podnieść z ziemi, unieść w górę, ująć, chwycić, dźwignąć» Podjąć słuchawkę… … Słownik języka polskiego
kasa — ż IV, CMs. kasie; lm D. kas 1. «skrzynka lub szafa żelazna przeznaczona do przechowywania pieniędzy, papierów wartościowych, kosztowności itp.» Kasa ogniotrwała, pancerna. 2. «zawartość kasy; pieniądze, fundusz, kapitał» Obliczyć, sprawdzić kasę … Słownik języka polskiego
bank — m III, D. u, N. bankkiem; lm M. i 1. «przedsiębiorstwo przeprowadzające operacje pieniężne, głównie kredytowe, np. przyjmowanie wkładów od klientów, zaciąganie pożyczek w innych bankach, udzielanie kredytów, emitowanie banknotów, obligacji i in.; … Słownik języka polskiego
konto — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kontoncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dwustronny rachunek w księgowości rejestrujący wpływy i wydatki pieniężne {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podejmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, podejmowaćmuję, podejmowaćmuje, podejmowaćany {{/stl 8}}– podjąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, podejmę, podejmie, podejmij, podejmowaćjął, podejmowaćjęli, podejmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
operacyjny — przym. od operacja (zwykle w zn. 1, 2 i 5) a) w zn. 1: Stół operacyjny. Blok operacyjny. Sala operacyjna. Siostra operacyjna. Zabieg operacyjny. Leczenie operacyjne. Operacyjne usunięcie pęcherzyka żółciowego … Słownik języka polskiego